Twee weken in Zwitserland

Donderdag 27 november zijn we met mijn vader en Bowejens met een busje + aanhanger naar Luzern gereden. In principe ging de reis prima, weinig file, paar plaspauze's, en toen kwam de douane. In het kort; verkeerde balie; balie met chagrijnige meneer, chagrijnige meneer geeft ons papieren en zei (niet letterlijk) zoek het maar uit, moment later was balie gesloten; balie met vriendelijk meisje, goed geholpen; op weg naar de uitgang met het busje, gaat u nog maar even wegen; gewogen, uw busje weegt te zwaar u kunt naar de volgende balie; balie meneer in de war omdat een andere balie gast iets heeft gedaan wat ie niet snapt, dus worden we naar een hogerop meneertje gestuurd; hogerop meneer heeft er geen zin in en stuurt ons eindelijk op pad met de goede stempels. En toen waren we ongeveer 1,5 uur verder. Wat betekende dat we te laat waren voor de afspraak bij het huisje om de sleutels op te halen. Gelukkig konden we die ophalen op het kantoor. En toen .. eindelijk .. naar de Sagenmattstrasse.
De Sagenmattstrasse ligt in een buitenwijk van Luzern, 10 minuten met de bus van het hoofdstation en de bushalte ligt op nog geen 2 minuten lopen van ons huis. Dus, we zetten het busje langs de weg, zoeken het goede nummer op en gaan naar binnen. Eerste indruk? Ruim, netjes, schoon, modern. Toch best wel spannend als je weet dat je niet terug kan, omdat je al contracten getekend hebt, maar nog nooit je toekomstige huis hebt gezien. Gelukkig was .. is .. het een ruim appartement met een grote gang, ruime woonkamer, twee slaapkamers, een keuken met moderne apparatuur en een badkamer met wasmachine en droger. Zo .. opgelucht! Tijd voor voedsel! Want het was inmiddels al wel etenstijd. Dus op zoek naar iets eetbaars. Na het eten zijn we nog, een uur en een beetje (?) bezig geweest met al het spul naar boven sjouwen. En toen was het tijd voor de mannen om een biertje te nuttigen, en niet al te lang daarna plat te gaan.
De volgende morgen zijn Carlo en ik naar het kantoor voor migratie geweest om een 'Aufenthaltsbewilligung' aan te vragen. We hadden eigenlijk gedacht dat dat best lang zou duren, iets met ambtenaren, maar dat viel best mee. Binnen een half uur waren we weer buiten. Degene die ons hielp was wel enigszins verbaast dat we al wel een huurhuis hadden, maar nog niet ingeschreven stonden bij de gemeente aangezien dat wettelijk eigenlijk niet helemaal klopt, maar boeie, wij hebben een huis.
Die dag hebben mijn vader en Bowejens ons nog met van alles geholpen, maar ze hadden nog een reis van een uur of 12 te gaan, dus al te laat konden ze niet weg. Rond 2 uur werd het tijd om afscheid te nemen... voor even, want we wonen nu in Zwitserland en dat is op zich een best goede plek om vakantie te vieren.
In het weekend hebben we lekker rustig aangedaan. Ik bedoel, we hoeven niet gelijk heel Luzern te ontdekken, we hebben nog wel even.
Maandag 01 december. Introductiedag bij St. Anna Klinik, dat was een dag met nog een stuk of 10 nieuwe medewerkers waarbij we informatie kregen over de missie en visie en hygiëne en kleding en vanalles. Natuurlijk ook even langs geweest op de afdeling nucleaire geneeskunde om even mijn gezicht te laten zien en te vertellen dat ik heel ben aangekomen. Daarnaast had ik ook geen idee hoe laat ik de volgende dag moest beginnen.
Dat bleek om 08:00 te zijn. Nu moet je niet denken dat ik elke dag om 08:00 begin. De diensten zijn op de volgende manier ingedeeld: 07:00 - 15:45, 07:15 - 16:15 & 07:30 - 16:30. Vroeg beginnen en vroeg klaar. Tot dus ver ben ik nog om 07:15 begonnen, want het is niet zo handig om iemand die de afdeling (en de taal) nog niet zo goed kent alleen te laten beginnen of afsluiten. O en voor de MBB'ers, degene die vroeg beginnen maken ook de radiofarmaca klaar. Over een paar weken ga ik dat ook leren, jippie :) O enne, op mijn derde dag ben ik mijn naamkaartje al verloren/heb ik aan mijn shirt laten zitten en in de was gegooid. Goooo Kelly!
Op de afdeling heb ik 4 collega's, en vanaf half januari 5. Lekker knus. Serieus, tot nu toe is het echt goed bevallen, top collega's. Ik weet niet of ik daar binnen een paar weken op terug kom, misschien ontdek ik nog wat duistere kanten, maar ik hoop het niet.
Ondertussen is Carlo druk bezig met solliciteren en ook wel een beetje uitslapen (nu het nog kan). Wel lekker voor mij, want ik kom thuis en boodschappen zijn gedaan, eten staat op tafel en het huis is schoon. Grapje, zo ijverig is ie nou ook weer niet (loveyou).
Qua weer is het hier op het moment rustig en een beetje nat. Afgelopen dinsdag hebben we de eerste sneeuw gezien. En ook voor de eerste keer bergen, want vorige week hingen de wolken veel te laag. Temperatuur is hier geloof ik zelfs hoger dan in Nederland, het schommelt een beetje tussen de -3 en 7 graden.
Oja, vandaag heb ik een brief gekregen van het migratiekantoor over een afspraak om mijn verblijfsvergunning op te halen (en ze willen ook nog even praten, prima). Het jammere is dat de brief gericht is aan Herr Grünsfeld ...
Hallo Zwitserland! :D